Russki

En na het stadsleven van St Petersburg was het tijd voor t 'echtere' reizen: solo door sibirsky. Oftewel 'learning russian(s) on the go' .

Mn eerste stop was novgorod, historisch belangrijk punt, niet te ver weg van SP, dus op mn gemakje inrijden in het russische verkeer met GaneSh. Hoefde alleen maar de M10 af. Hmm, maar hoe op die M10 te komen. Er volgde een eerste van vele volgende "hoekommikinvredesnaamdezevreemdestaduit"-ritjes. Mn GPS heeft geen adequate russische kaarten, en jullie weten t: als de werkelijkheid niet overeenkomt.. (dit keer op een autosloopplaats beland ' dit kan toch die m10 niet zijn ')

Enfin 2 uur en veel vochtverlies (nooit grappig: 32 graden en volbeschermende motorkledij) later zag ik een bordje: MOCKVA, ik denk .. die kant moet ik op, en daaarna op mm gemak de weg afgehobbeld. Gruwelijk veel vrachtverkeer, geen bochten, niet echt dat motorrijden waar ik het voor doe. Plus bovendien gaf mn controleunitding 'lamp' aan. Dat betekende dat een van mn lampen stuk was. Hmm. Nou rijden ze in rusland toch vaak zonder licht, dus dat kon het probleem niet zijn. Wat wel een probleem was een H7 12v te krijgen. Zullen er zat zijn, maar voor een nietrusski sprekende vrouw. Ahh well, het was nog volop licht toen ik in Novogrod aankwam, dus ik dacht: 'zien we morgen wel'.

Het hotel was ehh erg niet-sokos, maar de juffrouw achter de balie sprak een woord engels, en ook al viel het aan de buitenkant uit elkaar, de binnenkant hield nog prima, en daar wilde ik graag slapen. En dan het uitzicht, de rivier, en het kremlin ontvouwde zich aan mn balkon.
Toen ik daarvan stond te genieten, hoorde ik wat gebabbel onder me, en ik zwaaide eens vrolijk naar de jeugd die zich een balkonnetje lager ophield. 5 minuten later werd er op mn deur geklopt: Alexander, Julia en Natalia kwamen van ver en met geschenken. Volgens goed russisch gewoonte een geschenkje meegebracht, twee appels, en of ze mochten koemn oefenen want ze studeerden duits en engels, maar vooral duits geloof ik. We hebben geen woord engels gesproken. Nou heb ik ze maar niet de desillusie van mn "drie jaar verplicht duits en dan zsm laten vallen" op t VWO verteld. Dr is niks mis met wat ski-camping-deutsch. Ze hebben me de foto's van al hun vrienden laten zien (ik had toch verteld van overal op de foto.. wel.. 300 fotos later), we hebben wat heen en weer geleuterd, en ik heb blij mn appels (vitaminen!) opgegeten.
Daarna was t nog licht genoeg voor n sightsee actie van t kremlin: uit 14e en 15 eeuw, oudste in Russia.

Volgende ochtend uitgeslapen, en richting 'golden circle' rond moskva. Had met dit weer en motor geen zin om Moskva zelf te attaceren, dus lekker bovenlangs er omheen. Sergei Possad moest het worden, maar eerst de lampenmissie.
Eerste benzinepomp, geen winkeltje. Tweede benzine pomp (shell!): wel winkeltje, geen lampen. Ondertussen had ik ook benzinepompen met aparte gebouwen gezien waar iets van 'auwto-nogwat' stond (cyrillisch is nie makkelijk nie als je met 90-100 voorbij tuft), en met vaak banden en onderdelen uitgestald ervoor. Er begon me wat te dagen. Als ik daar nou.. De eerst volgende die ik zag, in de ankers, en er op af. Ze dachten eerst dat ik koffie wil (ja, ook, maar niet nu, dat ik dat ooit..).
Ik had intussen mn taalboekje tevoorschijn getrokken , wees op t plaatje van n auto, op de koplamp en zei toen vragend iets van 'lampach'. Ze begrepen me zelfs, en de goede jongen was heel terwille, overlaadde me met een berg russisch, en toen hij de blik op mn gezicht zag, pakte hij een vel, schreef H7 da, 12 V .. en zette toen een kruis door t laatste. Mn volgende vragende blik werd ook perfect geinterpreteerd, want hij en zn maat begonnen me met handen en voeten uit te leggen waar ik die 12V dan wel kon krijgen. 500 meter doorrijden en dan naar links, ik kan t compleet fout begrepen hebben, maar volgens mij was t dat. Ik spassibaa-de vriendelijk, de jongen zei nog wat van white house (ik dacht al, hoera voor obama, maar hier in rusland heeft de president er ook een heb ik intussen geleerd). Ik 500 meter doorgereden, en daar stond een geel bord met een bougie erop, en verrek, dit huis was ooit wit geweest. Het was een tractor- en landbouwonderdelen shop. Ik had intussen mn notitieblok gepakt, want zoveel non verbaal geluk ging me vast geen tweede keer overkomen. H7, 12V, lampachki zei ik met een brede vragende lach. En jawel! Na wat gerommel kwam de vriendelijke ronde mevrouw met 5 van die lampen terug. 5 vond ik wel wat veel, maar twee was een goed idee, reserve kan niet kwaad leek me. Ik rekende af, en toen ik buiten kwam had haar man mn koplamp al opengedraaid, om te zien of ik wel de juiste lamp had besteld. Hebben m maar gelijk gewisseld..

Later meer, krijg net een melding op mn scherm dat over 5 minuten mn computer en de internettoko hier in Tomsk (deze stad is n heerlijke oase van openheid en relaxdheid hier in Siberie) gaat stoppen en dat soort dingen zijn onverbiddelijk. Wordt vervolgd..